Waarom zijn er onder de vlag van procestype: geschillen behandelen, bij bezwaar en beroep slechts twee resultaattypen mogelijk?
Beste Zaalberg,
Waarom zijn er onder de vlag van procestype geschillen behandelen bij bezwaar en beroep slechts twee resultaattypen mogelijk volgens de selectielijst; te weten: ‘afgehandeld’ of ‘afgebroken’. We missen hier concrete resultaten ‘gegrond’, ‘ongegrond’ ‘Gedeeltelijk gegrond’ ‘buiten behandeling’ ed. Of dient dat op een andere wijze te worden vastgelegd ? Als besluittype wellicht?
Antwoord
U dient dit op de volgende manier te interpreteren: Een geschil dat wordt afgewezen (of ongegrond wordt verklaard) valt onder 13.1, omdat het geen financiële consequenties heeft.
Een geschil dat wordt toegewezen (of gegrond) valt onder 13.1.1 (omdat het financiële consequenties heeft) of 13.1.3 als het invloed heeft op een te bewaren zaak.
Een geschil dat gedeeltelijk gegrond wordt verklaard, is een toegewezen geschil en valt dus weer onder 13.1.1 (als het financiële consequenties) of 13.1.3 als het invloed heeft op een te bewaren zaak. Er wordt dus geen onderscheid gemaakt tussen ‘gegrond’ en ‘gedeeltelijk gegrond’. De uitkomst van beide zaken is namelijk dat een oorspronkelijk besluit moet worden aangepast.
Een geschil dat buiten behandeling wordt gelaten (of niet ontvankelijk) valt onder 13.1.4.
De resultaattermen gegrond en ongegrond, worden in de selectielijst bewust niet gebruikt. De selectielijst is niet bedoeld als voorschrift voor het inrichten van een DMS of zaaksysteem. Het is alleen bedoeld om naar te verwijzen, net zoals dat bij de oude selectielijst zo was. In een zaak zullen resultaattypen staan die als naam ‘Gegrond’, ‘Ongegrond’, etc. zullen hebben. Bij die resultaattypen hoort dan een verwijzing te staan naar het resultaat in de selectielijst. Met andere woorden: het resultaattype ‘Gegrond’ dient te verwijzen naar 13.1.1 en ‘Ongegrond’ naar 13.1. Er is in de selectielijst bewust gekozen voor ‘Afgehandeld’ om zo een generiek resultaat te maken voor alle soorten geschillen. Als alle mogelijke resultaattypen van de verschillende vormen van geschillen genoemd zouden moeten worden in de selectielijst, zou de selectielijst teveel (onnodige) resultaattypen krijgen. Het zou de selectielijst minder flexibel maken. Vandaar dat er is gekozen voor een zo generiek mogelijke oplossing.
Gebruikers horen dus de uitkomst van de zaak te zien aan de resultaattype van de zaak(type) en niet aan de verwijzing naar de selectielijst.